Η Σχεδιαστική πρακτική του μαθήματος υπογραμμίζει την συνύπαρξη της ιδέας με το σχήμα ως σχεδιαστική δράση. Μπορούμε να αντιμετωπίσουμε την δομημένη σχέση ενός επίπλου, ως μια εικόνα; Ποιος θα είναι ο ρόλος που θα πρέπει να εκχωρήσουμε στην εννοιολογική συνένωση με τον χώρο ; Τα ερωτήματα που τίθενται ουσιαστικά αφορούν το σύστημα κατασκευής, και χωρικής ένταξης ενός επίπλου και πως αυτό μπορεί να επιτρέψει την οργανική συνοχή και την δημιουργία μιας στοχευμενης διαμόρφωσης χωρου. Η επέκταση ενός σχήματος ως παράσταση είναι αποτελεσματική οταν μπορεί να παράγει πολύπλοκες σχέσεις. Κάθε τέτοια τοπολογία θα πρέπει να αντιπροσωπεύει τον τρόπο που σχετίζεται ένα έπιπλο με τον χώρο. Στόχος: Πρωτοποριακός σχεδιασμός και κατασκευή επίπλου μέσα από την εφαρμογή βιομηχανικών διεργασιών. Μορφική τόνωση από την εμφάνιση νέων τεχνικών παραγωγής όπως ίνες γυαλιού, πλαστικού, αλουμίνιου και τεχνολογίας ξύλου. Ο σχεδιαστικός επαναπροσδιορισμός της μορφής ενός επίπλου και η δημιουργία εικονικών μοντέλων σε πραγματικό χρόνο (AD, Active Directory).
Τα ζητούμενα χαρακτηριστικά του μαθήματος είναι:
• Συνδυασμός δημιουργικής καινοτομίας με τεχνικούς κλάδους και σύγχρονες εφαρμογές. • Σχέση του εργαλείου κατασκευής με το τελικό σχήμα (λογική του χρόνου) • Σύνδεση στοιχείων κύκλου ζωής του επίπλου και ένταξη νέων τεχνολογιών σε μια νέα αντίληψη. • Οι στρατηγικές παραγωγής της ιδέας και ορισμός του επίπλου • Αξιολόγηση των πόρων και των αναπτυξιακών στρατηγικών. • Προώθηση νέων σχεδιαστικών προτάσεων. • Άρθρωση λόγου πάνω στο μορφικό αποτέλεσμα [(σενάριο),formscript]. • Βελτίωση της οπτικής αντίληψης απέναντι στην μορφή και αύξηση του εικαστικού λεξιλογίου που σχετίζεται με το σχεδιασμό επίπλου.
- Διδάσκων: ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΩΣΤΑΣ