Η ιστορία της σχεδιαστικής έκφρασης και η κλειστότητα μιας μορφής βρίσκει την υπόσταση της σε έννοιες συμπληρωματικες και μερικές φορές αντίθετες. Είναι σημαντικό στα πλαίσια του μαθήματος, να διαχειριστουν οι φοιτητές ερωτήματα που σχετίζονται με τις συνθήκες και τις προϋποθέσεις όπου η υλοποίηση ενός επίπλου εκπληρώνεται. Δημιουργείται ένας νοητός άξονας που συνδέει το διπολικό σύστημα μεταξύ πράξης (pratique) και ιδεαλισμού (idéalisme)ώστε να διατυπωθεί με έναν καθαρό και άμεσο τρόπο, το πώς τα δομικά στοιχεία απορρέουν από θεωρητικές αρχές. Πως συσχετίζεται η χρήση του επίπλου με τη αισθητική αντίληψη του χώρου πρακτικά, και πως αυτό ορίζεται από τις προβολικές δονήσεις που το διέπουν. Εργαστηριακά το θέμα της σχηματικής ενότητας του στερεού προκύπτει κυρίως από τη ρευστότητα των εννοιολογικών και δομικών παραστάσεων που μπορεί να πρεσβεύει.
- Διδάσκων: ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΩΣΤΑΣ